Voor degenen die er 7 februari niet bij waren. Een resumé. We hebben het in de vijfde aflevering gehad over de canongedachte en wat daar buiten valt, met ondermeer Iris Kenmill en Black Art, outsider-kunst, Kunstcollectief slavs&tatars, Ensor en anderen. We laten drie fotoos zien uit de expostie Africa Supernova, Amersfoort De Kade, 2023. Het verband met de canon is de acceptatie van de niet-westerse kunstwerken bijvoorbeeld door middel van verzamelbeleid. We gebruiken het masker als metafoor om culturele absorptie op een diverse manier inzichtelijk te maken. Inclusief de politieke dimensie. Voorbij komen de Outsider Art Fair in New York, Biënnale Hengelo, Stadshof Zwolle, Van Genk en Veenhuizen niet vergeten. Na de Afrikaanse maskers zien we nieuwe ‘maskerades’ verschijnen bij Ensor, Carmen Schabracq en Frank van der Linden (Verwey Museum Haarlem). Alsnog vergelijken we de actuele niet-westerse receptie met die van 20 jaar geleden en de huidige Dakar Biënnale. Hier en bij het Macba (2023) speelt de schrijver/dichter Édouard Glissant een voorname, relationele, rol in tentoonstellingsprincipes. De conclusie halen we binnen via Judith Steenkamer die analyseert dat kunst zoniet te definiëren valt dan wel in waarden uitgedrukt kan worden (Ckv Muhka), buiten het canonieke om. Gezien de tijd beperken we ons tot een foto van Iris van Herpen, een onderzoek naar Safaïtische ‘rotskunst’ inscripties in Jordanië en een zouc-melodie uit de Caribbean.
In het Wereldmuseum Leiden is er een Afrika expositie – In Schitterend Licht – curator is Azu Nwagbogu, tot 1 september. In West DenHaag exposeren de Slavs&Tatars tot 17 maart. In België is het Ensor-jaar, zie Muzee Oostende. In de Witte Raaf nr. 227, staat een wijdlopig polemisch artikel van Camiel van Winkel over outsiders en ‘Het representatieve museum’. Opdracht 🕵️♀️: wat betekent informatie voor jou, waar, waarom, hoe, zoek je die?
——- + ——-
MetaForum Assen 
Plaats een reactie