Er zijn grofweg drie uitvoeringspraktijken. Het individuele, het groepsportret en de publieke performance. Veel hangt af van het kader waarin het optreden plaatsvindt. Afgezien van de huisgebonden repetities vind ik een informele omgeving te prefereren. Zo zag ik half april een zeer prettig optreden van het Asser folklore-orkest Musikanti. Een inderdaad tot weemoed stemmende muziek die me zeer beviel. Veel Oost-Europese invloeden die me deden denken aan meer bekende orkesten als Fanfare Ciocârlia, of Goran Bregovic. Haastig zocht ik thuis naar een cd van Gogol Bordello. In de week daarop liep ik argeloos door de stad om in de drukke Oudestraat twee blazers tegen te komen. Hartverwarmend en jolig. De straat is van hen, van ons allemaal op dat moment.


——— + ———
Geef een reactie